Voordat een baby kan leren kruipen moet de STNR worden geïntegreerd. Alleen zo kan het kind in kruiphouding het hoofd omhooghouden. Kinderen waarbij de STNR actief blijft kunnen vaak niet kruipen en bewegen zich op een andere manier voort. Bijvoorbeeld het zgn billenschuiven of tijgeren. Wanneer de STNR actief blijft dan is aan tafel zitten erg lastig. De armen willen strekken of de benen willen strekken. De niet geïntegreerde STNR bemoeilijkt het zicht in het vlak boven-onder en speelt ook mee bij het vermogen om met de ogen scherp te kunnen blijven zien wanneer afwisselend van ver weg naar dichtbij, en andersom, gekeken moet worden.

Bij een nog actieve STNR zien we vaak de volgende klachten:

• Moeite met aan tafel zitten. Neiging hebben om over de tafel te liggen/buigen met het hoofd
• Voeten om stoelpoten geklemd of in ‘W’zit: met de billen tussen de benen
• Het kind wil altijd op zijn voeten gaan zitten tijdens het schrijven
• Kind kan moeilijk stilzitten
• Concentratieproblemen
• Geheugenproblemen
• Onhandig
• Moeite met zwemmen of een bal vangen
• Liefst liggend lezen
• Evenwichtsproblemen: kind valt veel.
• Hoofdpijn van spierspanning in de nek.
• Moeite met schrijven en lezen.
• Slordig eten en schrijven.
• Kind kan moeilijk overschrijven van het bord zonder fouten.
• Niet scherp kunnen zien bij snel afwisselend kijken naar schoolbord en boek op tafel.
• Kind heeft niet gekropen, vaak kruipen overslaan en gelijk gaan staan. Of deze kinderen tijgeren of zijn billenschuivers